hodowla zwierząt

См. также в других словарях:

• hodowla — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. hodowlali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajęcia związane z opieką nad wzrostem i rozwojem zwierząt lub roślin; ogół zabiegów zmierzających do otrzymania bardziej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hodowla — ż I, DCMs. hodowlali; lm D. hodowlali 1. «planowa opieka nad wzrostem i rozwojem zwierząt lub roślin, zabiegi mające na celu doskonalenie cech dziedzicznych hodowanych osobników; okazy będące pod opieką hodowcy» Hodowla roślin, zwierząt. Hodowla… …   Słownik języka polskiego

• rolnictwo — n III, Ms. rolnictwowie, blm 1. «jedna z podstawowych i najstarszych dziedzin gospodarki człowieka; uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich mająca na celu uzyskanie produktów roślinnych i zwierzęcych» 2. «zespół… …   Słownik języka polskiego

• rolnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. rolnictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dziedzina gospodarki obejmująca uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt gospodarskich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwinięte, zacofane… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• barbarzyństwo — n III, Ms. barbarzyństwowie, blm 1. «brak cywilizacji i kultury; nieokrzesanie, dzikość, okrucieństwo» Średniowieczne barbarzyństwo. Barbarzyństwo najeźdźcy. 2. «pierwszy okres rozwoju kultury społeczeństw następujący po okresie dzikości,… …   Słownik języka polskiego

• hodowca — m odm. jak ż II, DCMs. hodowcacy; lm M. hodowcacy, DB. hodowcaców «osoba, która się zajmuje hodowlą zwierząt lub roślin» Hodowca jedwabników. Hodowca bydła zarodowego, drobnego inwentarza. Hodowca warzyw …   Słownik języka polskiego

• obrządek — m III, D. obrządekdku, N. obrządekdkiem; lm M. obrządekdki 1. «zespół czynności wykonywanych według ustalonego trybu w związku z uroczystością; ceremonia» Obrządek ślubny, pogrzebowy. Uroczysty obrządek. Coś się odbyło zgodnie z dawnym obrządkiem …   Słownik języka polskiego

• obrządzać — ndk I, obrządzaćam, obrządzaćasz, obrządzaćają, obrządzaćaj, obrządzaćał, obrządzaćany obrządzić dk VIa, obrządzaćdzę, obrządzaćdzisz, obrządzaćrządź, obrządzaćdził, obrządzaćdzony «wykonywać prace codzienne w gospodarstwie, szczególnie związane… …   Słownik języka polskiego

• oprzątnąć — dk Va, oprzątnąćnę, oprzątnąćniesz, oprzątnąćnij, oprzątnąćnął, oprzątnąćnęła, oprzątnąćnęli, oprzątnąćnięty, oprzątnąćnąwszy oprzątać ndk I, oprzątnąćam, oprzątnąćasz, oprzątnąćają, oprzątnąćaj, oprzątnąćał, oprzątnąćany, gw. «wykonać codzienne… …   Słownik języka polskiego

• chłop — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, C. u, Mc. chłoppie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba mieszkająca na wsi, zwykle mająca własne gospodarstwo, zajmująca się uprawą ziemi i hodowlą zwierząt; rolnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krakowscy chłopi w sukmanach …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oporządzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oporządzaćam, oporządzaća, oporządzaćają, oporządzaćany {{/stl 8}}– oporządzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oporządzaćdzę, oporządzaćdzi, oporządzaćądź, oporządzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień